Stefańa Trochanowska – Jyn ńybo nad nami nasze

Jyn ńybo nad nami nasze
co my je erbli
uod naszych prauojcůw

zabrała nům woda śćurki
lasy nům wyfjůnczały
jyno ńybo nad nami nasze

a my richtig ludźe
jeszcze śe kyns potajlujmy
i ńyba nad nami ńy bydźe

Aleś Badak – We dalnyj źymji Kazachstana

Kajś we dalnyj źymji Kazachstana
Z jednym z naszych trefja śe trefůnkym.
Uo hajmaće, ludźach a zmjanach
Chyntliwje zdům mu meldůnki.

Wykurzymy cigaret pora,
I uojczyzna pospůminůmy.
Yntlich dychńe a przizno z jankorym,
Jak mu teschno
Za godkům a důmym.

Pouosprawjo uo swojij nadźeji,
Uo powroće do dům půmyśli.
Uo adresa zapyto mje – i
Brifa dů mje
Ńikej
Ńy wyśle.

Kunwar Narajan – We źymji szmaterlokůw

Zdowało mi śe kejśik,
iże’ch bůł we źymji szmaterlokůw
a jedyn furgoł za mnům.

Sztopnył żech
i uůn sztopnył.
Wejzdrzoł żech za śa,
i uůn wejzdrzoł za śa.
A jak’ech śe na ńego ćepnył,
uůn tyż ćepnył śe za śa.

Po prowdźe jimu, jak i mje,
śe jyno zdowało,
iże bůł we źymji szmaterlokůw
a ftoś za ńim furgoł.

Maksim Tank – [Toć, iże uoroz]

Toć, iże uoroz
Śe z tobům ńy rozyńdymy.
Dźiśo sprůbuja
Brify nasze puśćić z dymym.

A jutro – z uołtorza
Symnůńć chca twoje zdjyńće,
Zajutrym – gorkość
Twojich ust wyćepać z pamjyńći.

Potyn – wyńś z důma,
Na drugi kůńec planety,
A dalij co robić?
Pomůż! Bo ńy wjym, ńystety,

Kej na mje tam jankůr
Śleći, jak gůrsko lawina,
Byda cńić za tobům,
Śńić uo tobje. I spůminać…

Maksim Tank – Uo filozofach

„Ze průznygo ńy nalyjesz” –
Rzůńdźył wjadůmy uożyrok,
Sůmśod nasz, Richat.

„Lepszo gorstka przoćelstwa
Jak cołko faska bogajstwa” –
Czynsto powtorzoł
Achim, wjoskowy stolorz.

„Ńy wyćepuj chlyba,
Coby i uůn će ńy ćepnył” –
Tak mjost poćyrza
Co wjyczůr godoł můj starzik.

„Jeli chcesz
Kůmu zrobić zło,
Zrůb mu dobro” –
Spůminoł můj fater.

Ńy wjym, czymu,
Kej sztudjyrowali’chmy filozofijo,
Przepůmńeli my tych
I moc inkszych
Swojich znocznych
Filozofůw.

Lina Kostenko – Żyće choby banhof

Żyće choby banhof.
Ftośik przijyżdżo,
Ftośik wyjyżdżo.
Kuśiki z bolokami,
Tasze z rugzakami,
Frazy z wyznańami
Cuzamyn.

Ftośik sznelcugym,
Ftoś gitercugym
Ftoś w Pyndolino,
A ftoś mo jyno
Plackarta.

Kwadraty – klamory,
Źylozne ramy,
Idźe gwjozdami
Szpilać w damy.
A ftoś – bez farkarty.

Bansztajgi.
Glazjy.
Lautszprecher.
Rajzy.
Poczkalńa.
Wagůny-partyje.
Wagůny-bjyrokraty.
Wagůny-arystokraty.
Krůnlojtry
– elektriczne szwestry uorchidyjůw
Raja. Bufet. Kasy.

A ńy idźe to tak, coby kożdymu –
Wagůn pjyrszyj klasy?

Kunwar Narajan – We krakowskim ZOO

Choća mjyszko
w szumnym zagrańicznym ZOO,

 kedy umrziła jigo partnyrka,
uostoł ganc sům.

Jak pofyrtany,
krajzuje cołki dźyń po auslaufje.

Jak bych yno můg wjedźeć,
co śe w ńim dźeje…

Jigo wilgłe ślypja godajům,
iże je poetům,
trůmpyjta, iże podszukowoczym,
czoło, iże filozofym,
uszy, iże myndrcym.

A jeli tak,
to můg by być szkrybům, co spisoł Mahabharata.

Cołki w jankorze
nawet elefant
zdowo śe taki ludzki.

Kunwar Narajan – Průznota a cołkość

Průznota
mjyndzy mnům a tobům
foluje śe przůńym.

Průznota
mjyndzy mnům a śwjatym
foluje śe czynami.

Průznota
mjyndzy mnům a ńyznanym
foluje śe Bogym.

Průznota
wnůtrz mojigo śerca
kludźi mje – ku mje.

John Donne – Ze medytacyje XVII

Ńyma człowjyka, co by bůł choby uostrůw,
sům dlo śebje,
kożdy je tajlům kůntinyntu,
czůnstkům źymje.

I jeli morski bałwůn zabjere kůnsek skały,
Ojropa bydźe myńszo.
Tak samo jeli woda zmyje przilůndek
abo statek twojigo kamrata,
abo twůj włosny.

Śmjyrć kożdygo człowjyka půmyńszo mje,
bo je żech skuplowany ze ludzkośćům.
Tůż ańi ńy patrz pytać, dlo kogo bije zwůn,
uůn bije dlo ćebje.

Ewa Młynaryk-Hyra – To śe udało

Ńic śe w Polsce kůmůńistům
Lepij ńy udało,
Jak nos zńiszczyć do imyntu
Wroz z kulturům całům.

Uod korzyńi uoderwali,
Wynorodowjyli,
Dyć kej by nos ńy wygnali,
W gůrach bychmy żyli.

Dźiśo porozćepowańi
Po śwjeće żyjymy,
Już my ańi nasze dźecka
W gůry ńy wrůcymy.

A ći, kerzi śe wrůćyli,
To je w morzu krapla,
Ńy zaśedlům Łymkowyny,
Průzny bydźe hajmat.

Już ńy bydźe Łymkůw w gůrach
A godki łymkowskij,
Uostały na wjyki yno
Starziki – staroszki…